رفیق شفیق

 

بنام خدا

      امروز جمعه ، یه ناراحتی و نگرانی برای بنده پیش اومد ، که منو وادار به نوشتن این پست کرد و چون منشأ این ناراحتی ، امری مشترک بین بسیاری از مردم هست ، لازم دونستم چند سطر در باره ی اون بنویسم ، تا شاید یه مسئولی اونو بخونه ، یا بگوشش برسه و این مشکل برای تمام مردم حل بشه.

      موضوع راجع به ، آنتن ندادن تلفنهای همراه در ارتفاعات تهرانه ، که لابد در سراسر کشور هم این مشکل هست.خب!  در خبرها شنیده ام که حتی در پروازهای هوایی هم امکان ارتباط تلفنی با زمین هست ، که البته چون خیلی گرونه رایج نشده ، اما در کوهستان ها چرا این امکانات نصب نشده معلوم نیست  ، مشکلی جهانیه یا شاید مثل خیلی چیزها خاص کشور ماست؟

      همینجا از شرکت مخابرات و مدیران شریف شبکه های مخابراتی و ارتباطی می خوام که هر چه زودتر و سریعتر این امکانات رو برای مردم عزیز این سرزمین ایجاد کنن و با اینکار از مردم شریف کشور و در زمره ی اونا تهرانیها ، رفع نگرانی و دغدغه کنن.

      اما مورد دلشوره و نگرانی من ، مربوط به کوه رفتن فرزند نوجوانم با دوستانش به درکه مربوط میشد ، که چون قرار بود حدود ظهر و حداکثر تا ساعت دو برگردن و بدلیل اینکه این قرار دچار تأخیر شد ، من و مادرش دچار دلشوره شدیم و وقتی تلاش داشتیم با تلفن همراهش تماس بگیریم ، با پیغام خاموش بودن دستگاه مواجه میشدیم.

      حالا شما خودتونو بذارین جای من و همسرم و ببینین آدم ، وقتی با پیغام اینچنینی مواجه میشه ، چه حالی پیدا میکنه و چقدر دلشوره پیدا میکنه و دستپاچه و نگران میشه. خلاصه بعد از صدها بار تماس ناموفق ، بالاخره گوشی رو برداشت و گفت که گردش شون طولانی شده و الان بجایی رسیدن در دامنه کوه که آنتن دهی ، باعث تماس موفق شده و اینکه اصلأ گوشی هاشون خاموش نبوده!

خب روی صحبتم با مدیران و دست اندر کارای ارتباطات سیار هست!

      برادران عزیز ، توسعه ی ارتباطات در کوهستانها و بلندیهای گردشی تهران و شهرستانها ، چقدر خرج داره که اینکار رو معطل گذاشتید؟ ماشاء الله اینهمه درآمد دارین و الحمدلله در امور فنی سرآمد دنیا هستین ، پس در این مورد کاهلی نکنید ، چون واقعأ در این مورد حل مشکل فقط دست شماست چون با جوونا توی این سن و سال ، خیلی نمیشه کل کل کرد و همه جا هم نمیشه دنبالشون راه بیفتیم و تعقیبشون کنیم و بالاخره برای تکامل و تجربه باید بهشون این اجازه ها رو بدیم ، اما وقتی بتونیم یه تماس تلفنی باهاشون بگیریم ، دیگه دغدغه و نگرانی پیدا نمیکنیم و مردم از این لحاظ به آسایش می رسن.

      البته یه نکته نباید مغفول بمونه ، که اگه اجرای اینکار مستلزم پرداخت هزینه تماس اضافی برای مردمه ، موضوعی قابل فهم و قابل قبوله ، چرا که مردم حاضرن برای این تماسها ، چند برابر معمول پرداخت کنن ، اما با پیغام خاموشی یا در دسترس نبودن گوشی فرزندان دلبندشون روبرو نشن.

      خلاصه ، ما نامه رو انداختیم و امیدواریم یه مرد اونو برداره و این مشکل برای همیشه در کشور ما حل بشه.