رفیق شفیق

بسم الله الرحمن الرحیم

 

با سلام مجدد

 

      تا ما خودمان را تغییر ندهیم ، شعار دادن و زمین و زمان را محکوم کردن ، و بار همه مصائب و مکافاتها را به گردن دولت و مسئولین انداختن ، مشکلی را حل نمی کند. مشکل کشور ما فرهنگی است. البته لا علاج نیست. بلکه وابسته به همت و خواست خودمان است.مثلا اگر آیا ایکس باشد و ایگریگ نباشد کارها درست می شود؟ اگر ما مشکل داشته باشیم ، همان ایگریگ خوب را هم ، با نوع رفتارمان خراب می کنیم و میگذاریم یکطرف.البته انقلاب اسلامی ما ، خیلی ما را تکاند و رفتارها را زیر و زبر کرد ، اما تا ایده آلها خیلی فاصله داریم.و این با عجله و شتابزدگی حل بشو نیست ، بلکه با صبر و تمرین و تلاش و همتی همه جانبه و خستگی ناپذیر میسر شدنیست.

 

      در جای جای این مملکت ، در کشتزارها و کارخانه ها ، در خانه ها و اداره ها ، در مدرسه و دانشگاه ، در مسجد و محراب ، در شهر و روستا ، در سفر و حضر باید بپذیریم که اخلاقمان ایراد دارد و برای اصلاح و تصحیح آن کمر همت ببندیم.

 

 

      آنچه باید از خود دور کنیم ، خودپرستی است وبس. بسیاری از ما خودپرستیم ، نه خداپرست.خودپرست باعث تخریب جامعه می شود.خودپرست فقط خود را می بیند.در راه رسیدن به امیال خود و خانواده اش منافع اجتماع و کشور و مردمش را فدا می کند.به تنها چیزی که فکر نمی کند سرنوشت هم کیشان و هموطنانش است.فقط خود و خانواده اش را دوست دارد و به بقیه مردم بها نمی دهد. هر کاری از دستش بر بیاید انجام می دهد که خود را بالا بکشد ، اما به چه قیمتی؟ ...... وافعآ به چه قیمتی؟