رفیق شفیق

 

یاهو

      خب ببخشید دیگه.با این پست مطالب تحت عنوان مترو مسکو تموم میشه.

قرار بود راجع به نورپردازی و سوژه عکاسی بنویسم.

      در مسکو و سن پطرزبورگ و چند کشور دیگه که سفر کردم ، نور پردازی بناهای تاریخی و دیدنی خیلی جلب توجه میکنه.این نورپردازی ، البته برای توریستها جذابیت بیشتری داره تا مردم خود اون شهرها. چونکه برای خود اونها تماشای تکراری بناها ، خالی از لطفه ولی نور پردازی یه بنا ، در دل شب تلاءلو و زیبایی دل نواز و خاطره انگیزی رو در یاد و خاطره یه توریست بجا میذاره.

      در کشور خودمون با وجود غنی بودن ابنیه و آثار فرهنگی و تاریخی و با وجودیکه حرف زیاد می زنیم ، اما اثری از توجه به تآثیر نورپردازی ابنیه در شب برای جذب و جلب توریست نیست. بابا ، جذب توریست با حرف و هلو بیا برو تو گلو درست نمیشه! برای اینکار هر چقدر هم پول صرف بشه ، برگشت سرمایه اش حتمی و فوریه. ما کجا و اونا کجا ! صد حیف از این بی فکری و بی سلیقگی !

        موضوع دیگه اینکه ، با ساخت دوربینهای دیجیتالی و کنار گذاشته شدن عکاسی با فیلمهای 24 تایی و 48 تایی ، که خیلی پر خرج و هزینه بر بود ، الان توریستها بی وقفه و با دست و دل بازی بی انتها ، در سفرها ، کنار سوژه ها عکس می اندازند. وقتی عکس انداختن اینقدر راحت و بی دردسر و ارزون شده ، رغبت مردم به سفر به محل هایی که سوژه های عکاسی بیشماری داشته باشه بیشتر میشه!

      از هیجان انگیزترین و معمول ترین کارهای هر سفر تفریحی ، عکس انداختن کنار هر مجسمه و بنا و دارودرخته . برای همین جذب توریست ، مستلزم بها دادن به این سوژه ها و توسعه و ترویج اوناست.وقتی توریست راضی و با دستی پر از عکس های جالب و دیدنی به کشورش برگرده ، هرجا بشینه و بلند شه ، از کشور هدف تعریف میکنه و موجب ترغیب مردم کشورش برای بازدید از اونجا میشه.

      ما هی میگیم اقتصاد ، گردشگری ، توسعه ،کار ، پیشرفت ، اما از فعالیت در این حوزه ها خبری نیست . بقول معروف دست به شعار دادنمون خوبه ، اما به این امکانات ارزون و کم خرج کسب درآمد هنگفت برای کشورمون بی توجهیم.

خدا مدیرانمون رو اهل کنه . آمین

مارو هم اهل کنه تا آشغال زمین نندازیم!